در زبان انگليسی، مانند تمامی زبان‌های زنده، فعل کلمه‌ای است که نشان‌‌دهنده حالت، چگونگی وقوع عمل و عملی را که فاعل انجام می‌دهد روایت می‌کند. زمان یکی از فاكتورهای تشخيصی فعل است كه انجام‌دادن عمل يا حالت فعل را در برهه‌های مختلف زمانی نشان می‌دهد. در آموزش زبان‌ها می‌توان به سه زمان اشاره کرد که فعل گذشته در زبان انگلیسی یکی از آن‌هاست. انواع افعال و زمان‌ها عبارت هستند از: زمان حال، زمان گذشته و زمان آینده. هر زمان نیز به‌نوبه خود از چهار حالت برخوردار است که شامل ساده، استمراری، کامل و کامل استمراری می‌شود. در اين مطلب زمان گذشته و انواع فعل گذشته در زبان انگليسي را بررسی می‌کنیم و هر یک را شرح می‌دهیم.
فعل گذشته ساده
فعل گذشته ساده یا simple past فعلی است که وقایعی را که در گذشته اتفاق افتاده است نشان می‌دهد. این افعال دو حالت باقاعده و بیقاعده دارند. اگر بخواهیم افعال با قاعده را در زمان گذشته ساده صرف کنیم، باید به انتهای این افعال یک d یا ed اضافه کنیم. صرف افعال با قاعده بسیار ساده و بدون پیچیدگی خاصی است.
افعال بیقاعده، همان‌طور که از اسم‌شان مشخص است، قاعده خاصی برای تبدیل از حالت حال به گذشته ندارند. افعال بیقاعده در زمان گذشته ساده شکل و ساختارشان به‌کلی تغییر می‌کند و باید شکل گذشته آن‌ها را در جمله به کار ببریم. حفظ‌کردن و به‌خاطرسپردن شکل گذشته این افعال موجب پیچیدگی این قسمت شده است. دستور خاصی برای این افعال وجود ندارد و باید شکل گذشته این افعال را به‌طور کلی حفظ کنیم.
در این جدول برخی از افعال بیقاعده در زبان انگلیسی در جدول زیر آورده شده است. ستون راست حالت مفعول و ستون وسط حالت گذشته است:
افعال to be
افعال to be، یعنی افعال am, is و are، جزو افعال بیقاعده محسوب می‌شوند و شکل‌شان تغییر می‌کند. درحقیقت این افعال در هر tense شکل‌شان دچار تغییر می‌شود و ما چاره‌ای جز حفظ‌كردن اين اشكال متغير نداريم. در این جدول اشكال اين افعال طبقه بندی شده است:
| Simple past | Verb |
| Was | Am |
| Were | Are |
| Was | is |
زمان گذشته استمراری past progressive
زمان گذشته استمراری در زبان انگليسی هنگامی استفاده می‌شود که اعمالی در گذشته اتفاق افتاده‌اند و مدتی ادامه داشته‌اند. اما حدود زمانی اتفاق‌افتادن آن‌ها معلوم نیست. برای ساختن اين افعال بايد فرم مصدر افعال را استفاده كنيم و قبل آن از حالت گذشته فعل be، يعنی به‌شكل was, were، استفاده كنيم. برای تبديل افعال به‌شكل gerund آن‌ها به‌طور کلی باید به آخر افعال ing اضافه کنیم.
زمانی که بخواهیم درباره قبل یا بعد اتفاقی که به پایان رسیده، کاری که به‌صورت موقتی در گذشته انجام می‌شده و اتفاقاتی که در گذشته به‌صورت روتین انجام می‌شده است اما الان نمی‌شود با تداخل و همرمانی رویدادها صحبت کنیم، می‌توانیم از گذشته استمراری استفاده کنیم.
مثال گذشته استمراری
I was watching my favorite TV show when my father came home last night
Was your mother cooking her delicious apple pie yesterday?
My cousins were looking for perfect dress for wedding whole week.
زمان گذشته کامل یا past perfect
می‌توان به‌طور تقریبی گفت که این زمان در انگلیسی معادل ساختار ماضی بعید در فارسی است. این ساختار در موقع بیان کاری که قبل از کار دیگری در گذشته انجام شده است به کار می‌رود. توجه کنید که این ساختار برای تمایز دو نقطه زمانی در گذشته استفاده می‌شود و اين تمايز با حروف ربطی مانند until, when, by the time, before و … نشان داده مي‌شود. البته اگر از دو حرف before و after برای نشان‌دادن تمایز دو نقطه زمانی استفاده شود، دیگر نیازی به استفاده از ساختار گذشته کامل نیست و با ساختار گذشته ساده می‌توان همان منظور را رساند.
برای ساختار گذشته کامل باید از حالت مفعولی فعل به‌همراه had استفاده کنیم. حالات مفعولی نیز دو حالت باقاعده و بیقاعده دارند که در حالت با قاعده مانند حالت قبل می‌توان از ed کمک گرفت، اما برای بی‌قاعده‌ها باید از حدول بالا کمک گرفت. ستون سمت راست حالت مفغولی افعال است.
مثال گذشته کامل
He had played tennis.
Had he played tennis.
He hadn’t played tennis.
فعل گذشته کامل استمراری past perfect continuous
این ساختار شاید پیچیده‌ترین ساختار فعلی در زبان انگلیسی برای ما باشد. چون تقریباً معادلی در فارسی برای آن وجود ندارد. این نوع ساختار فعلی برای بیان و توصیف اتفاقی در گذشته استفاده می‌شود که پیش از رویداد دیگری در گذشته شروع شده و هنگام صورت‌گرفتن رویداد دوم نیز ادامه و تداوم دارد. پس اين نوع فعل بر رویدادی در گذشته تاكيد می‌کند كه قبل از رویداد دیگری شروع شده است و همچنان در هنگام رخ‌دادن رويداد دوم ادامه دارد.
فعل گذشته کامل استمراری معمولا برای صحبت راجع به رویدادی استمراري که در گذشته پيش از رويداد ديگري اتفاق افتاده است از اين ساختار ماضي استفاده مي‌شود. البته این کاربرد متداول‌ترین کاربرد گذشته کامل استمراری محسوب می‌شود. در واقع در اين نوع جملات رويداد و فعل دوم با فعل اول همزمان اتفاق مي‌افتد و علاوه بر آن به فعل یا رویداد اول پایان می‌دهد.
مثال گذشته کامل استمراری
He had been practicing for a very long time before entering Olympic.
.I hadn’t been doing my exams very well because I didn’t study enough
سؤالات متداول
آیا منفی‌کردن افعال در زمان‌های مختلف متفاوت است؟
به‌طور کلی برای این کار به اضافه‌کردن not پیش از فعل نیاز دارید، اما با توجه به زمان جمله محل قرارگیری آن متفاوت خواهد بود.
زمان‌های دیگر هم به‌جز فعل گذشته قاعده دارند؟
بله، در افعال آینده و حال نیز قواعد جداگانه وجود دارد که آن‌ها را رعایت می‌کنیم.
بهترین روش برای یادگیری گرامر کنکور کارشناسی ارشد چیست؟
بهترین روش استفاده از کلاس‌های آنلاین دکتر فرید است که با روشی نو و منحصربه‌فرد گرامر را به شما آموزش خواهد داد.