مقدمه

برنامه‌نویسی یکی از مهارت‌های کلیدی در دنیای مدرن است که به ما امکان می‌دهد تا با استفاده از کامپیوترها مسائل مختلف را حل کنیم و ایده‌هایمان را به واقعیت تبدیل کنیم. برای شروع به یادگیری برنامه‌نویسی، اولین قدم شناخت انواع داده‌ها است. داده‌ها می‌توانند اشکال مختلفی داشته باشند، از اعداد و متن‌ها گرفته تا لیست‌ها و مجموعه‌ها. در زبان برنامه‌نویسی پایتون، هر نوع داده نقش خاصی در ساختار و عملکرد برنامه‌ها ایفا می‌کند و انتخاب نوع داده مناسب می‌تواند تأثیر بسزایی در کارایی و کارکرد برنامه داشته باشد. متغیرها در برنامه‌نویسی، نقش ظرف‌هایی را دارند که می‌توانند داده‌های مختلف را در خود ذخیره کنند. هر متغیر می‌تواند نوع خاصی از داده را نگهداری کند و بسته به نوع داده، عملیات‌های مختلفی روی آن قابل انجام است. برای مثال، می‌توانیم عملیات‌های ریاضی را روی اعداد انجام دهیم یا متون را به هم متصل کنیم. درک انواع مختلف متغیرها و چگونگی استفاده صحیح از آن‌ها، بخش مهمی از یادگیری برنامه‌نویسی است. علاوه بر این، تبدیل داده‌ها به یکدیگر نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. گاهی اوقات نیاز داریم داده‌ای که به شکل عددی است را به متن تبدیل کنیم یا برعکس. این فرآیند تبدیل داده‌ها به ما امکان می‌دهد تا با انعطاف بیشتری برنامه‌نویسی کنیم و بتوانیم نیازهای مختلف را پوشش دهیم. در این مقاله، ما به طور جامع به بررسی انواع داده‌ها، مفهوم متغیرها و انواع مختلف آن‌ها خواهیم پرداخت و نحوه تبدیل داده‌ها به یکدیگر را توضیح خواهیم داد. این اطلاعات پایه‌ای برای فهم بهتر برنامه‌نویسی و نوشتن کدهای مؤثر و کارآمد به شما کمک خواهند کرد. با درک این مفاهیم، می‌توانید با اطمینان بیشتری وارد دنیای برنامه‌نویسی شوید و پروژه‌های خود را با موفقیت به انجام برسانید.

برای مطالعه روش حل یک مساله جذاب به کمک پایتون کلیک کنید :

حل مسئله کوله‌پشتی صفر و یک؛ راهنمای کامل پیاده‌سازی الگوریتم‌ ژنتیک در پایتون

متغیرچیست ؟

متغیر ( Variable ) در برنامه‌نویسی به عنوان یک ظرف یا جعبه‌ای در نظر گرفته می‌شود که می‌تواند مقادیر مختلفی را در خود ذخیره کند. این مقادیر می‌توانند اعداد، متن‌ها، لیست‌ها یا هر نوع داده دیگری باشند. متغیرها به برنامه‌نویسان این امکان را می‌دهند که داده‌ها را ذخیره، تغییر و بازیابی کنند و با استفاده از آن‌ها عملیات‌های مختلفی را انجام دهند. به عنوان مثال، می‌توان از متغیرها برای محاسبه مقادیر ریاضی، ذخیره نتایج موقت یا نگهداری اطلاعات ورودی کاربر استفاده کرد. در زبان برنامه‌نویسی پایتون، متغیرها به راحتی تعریف و استفاده می‌شوند و نیازی به تعیین نوع داده به صورت صریح ندارند، که این امر برنامه‌نویسی را ساده‌تر و انعطاف‌پذیرتر می‌کند. به طور کلی، متغیرها ابزارهای اساسی و ضروری در هر زبان برنامه‌نویسی هستند که امکان مدیریت و استفاده مؤثر از داده‌ها را فراهم می‌سازند.

نحوه  استفاده از متغیرها

وقتی یک متغیر تعریف می‌شود، سیستم مقداری از حافظه را به آن متغیر اختصاص می‌دهد و داده‌ای که به آن متغیر اختصاص داده شده است، در آن قسمت از حافظه ذخیره می‌شود. عملکرد متغیرها را می‌توان به چند مرحله تقسیم کرد:

  تعریف متغیر و اختصاص مقدار به آن

 ابتدا متغیر تعریف می‌شود و یک نام به آن اختصاص داده می‌شود. این نام به عنوان شناسه‌ای عمل می‌کند که می‌توانیم به وسیله آن به داده‌ها دسترسی پیدا کنیم. در پایتون، این کار به سادگی با نوشتن نام متغیر و استفاده از علامت تساوی (=) برای اختصاص مقدار به آن انجام می‌شود.

        
x = 10
y = 20
        
    

بازیابی مقدار از متغیر

هر زمان که نیاز باشد، می‌توان مقدار ذخیره شده در متغیر را بازیابی کرد و از آن استفاده نمود.در کدزیر مقدار ذخیره شده در متغیرهای x و y  را چاپ می کنیم.

    
print(x)
print(y)
    

انجام عملیات با متغیرها

می‌توان عملیات‌های مختلفی را با مقادیر ذخیره شده در متغیرها انجام داد، مانند عملیات ریاضی، مقایسه‌ای و یا حتی فراخوانی توابع.

در کد زیر مقادیر x و y  با هم جمع می شوند و مقدار مجموع در متغیر z  قرار می گیرد . در نتیجه مقدارمتغیر z  برابر با 30 خواهد شد.

    
print(x)
print(y)
z = x + y
    

برای مطالعه یک مثال کاربردی در مورد پایتون کلیک کنید:

بررسی جامع الگوریتم‌های پیمایش گراف – از کاربردها تا پیاده‌سازی در پایتون

تعیین نوع داده متغیر ( Data Type Conversion)

در برخی از زبان‌های  نوع داده  باید به صورت صریح تعیین شود. اما در  زبان‌هایی مانند پایتون، نوع داده به صورت خودکار تعیین می‌شود. اصطلاحا می گویند متغیرهای پایتون   از نوع اتوماتیک ( Typed  Dynamiccaly ) هستند.

در کد زیر ، با توجه به اینکه به  متغیر name   مقداری از نوع رشته  تخصیص داده شده است ، پس این متغیر به طور خودکار تبدیل به متغیر رشته ای  (string )   می شود. همینطور در مورد متغیر age  به دلیل اینکه مقدار عدد صحیح  به این متغیر نسبت داده شده است ، نوع این متغیر به طور خودکار تبدیل به عددی  صحیح  (integer )  می شود.همینطور  متعیرهای height   و is_student  نیز به ترتیب به  اعشاری (float )  و  منطقی  (boolean  )  تبدیل می شوند.

    
name = "Alice"
age = 25
height = 5.9
is_student = True

print(x)
print(y)
z = x + y
    

ثابت ها در زبان های برنامه نویسی (constant ) 

ثابت ها در زبان C

ثابت‌ها همانند متغیرها برای ذخیره موقت مقادیر مختلف مانند اعداد و رشته‌ها استفاده می‌شوند. با این تفاوت که پس از مقداردهی اولیه به یک ثابت، دیگر امکان تغییر آن وجود ندارد. اگر با زبان‌هایی مانند زبان C آشنایی داشته باشید، می‌دانید که برای تعریف یک ثابت از کلمه‌کلیدی const استفاده می‌شود. این کلمه‌کلیدی به C کمک می‌کند تا تشخیص دهد که برنامه‌نویس قصد تعریف یک ثابت را دارد و نه متغیر. در نتیجه، اگر برنامه‌نویس بعد از اختصاص مقدار اولیه به ثابت، سعی کند مقدار آن را تغییر دهد، کامپایلر C با صدور خطا از این کار جلوگیری می‌کند. در کد زیر پس از تعریف  متغیر MAX_VALUE  دیگر امکان تغییر مقدار آن وجود نخواهد داشت.

    
const int MAX_VALUE = 100;
MAX_VALUE = 200;  // این خط باعث ایجاد خطا خواهد شد
    

ثابت ها در زبان پایتون

در پایتون، برخلاف زبان‌های دیگر، هیچ مکانیزم رسمی برای تعریف ثابت‌ها وجود ندارد و تمامی متغیرها به طور پیش‌فرض قابل تغییر هستند. با این حال، برنامه‌نویسان معمولاً از نام‌های متغیر با حروف بزرگ برای نشان دادن مقادیر ثابت استفاده می‌کنند و تغییر آن‌ها را به صورت کنوانسیون منع می‌کنند.

    
PI = 3.14159
MAX_VALUE = 100
# تغییر مقدار ثابت
PI = 3.14  # این تغییر با موفقیت انجام می‌شود و هیچ خطایی تولید نمی‌کند

print(PI)
print(MAX_VALUE)
    

مزایای استفاده از ثابت ها 

داده‌های غیرقابل تغییر (immutable) در برنامه‌نویسی ویژگی‌های مفیدی دارند. این نوع داده‌ها پس از تعریف، نمی‌توانند تغییر کنند که این محدودیت مزایای زیر را دارد:

• رفتار قابل پیش‌بینی: چون داده‌ها تغییر نمی‌کنند، رفتار برنامه ساده‌تر و قابل پیش‌بینی‌تر است.
• امنیت در برنامه‌نویسی هم‌زمان: به دلیل عدم تغییر وضعیت داده‌ها، نیازی به همگام‌سازی پیچیده در برنامه‌های چندرشته‌ای نیست.
• سادگی در برنامه‌نویسی تابعی: توابعی که از داده‌های غیرقابل تغییر استفاده می‌کنند، ساده‌تر و قابل تست‌تر هستند.
• اشتراک‌گذاری و کش ایمن: داده‌های غیرقابل تغییر می‌توانند به راحتی بین بخش‌های مختلف برنامه به اشتراک گذاشته شوند و در کش کردن داده‌ها مفید هستند.
• نگهداری آسان کد: کد با داده‌های غیرقابل تغییر کمتر دچار مشکلات تغییرات ناخواسته می‌شود و نگهداری آن ساده‌تر است.

انواع داده‌ها در پایتون (Python DataTypes)

 

 داده‌های عددی (Numeric Data Types)

 داده‌های عدد صحیح و اعشاری

• اعداد صحیح (Integer)

اعداد صحیح در پایتون نمایانگر اعداد کامل هستند و می‌توانند مثبت، منفی یا صفر باشند.

• اعداد اعشاری (Float)

اعداد اعشاری شامل یک نقطه اعشاری هستند و برای نمایش اعداد غیر صحیح استفاده می‌شوند.

اعداد مختلط (Complex Numbers)

اعداد مختلط شامل یک بخش حقیقی و یک بخش موهومی هستند که با استفاده از `j` نمایش داده می‌شوند.

 بولین‌ها (Boolean)

بولین‌ها تنها دو مقدار True یا False را می‌توانند داشته باشند و معمولاً برای نمایش شرایط و عبارات منطقی استفاده می‌شوند.

 

 داده‌های متنی (Text Data Types)

 رشته‌ها (Strings)

رشته‌ها شامل دنباله‌ای از کاراکترها هستند که می‌توانند حروف، اعداد و نمادها را شامل شوند. رشته‌ها معمولاً در بین علامت‌های نقل قول قرار می‌گیرند.

 داده‌های دنباله‌ای (Sequence Data Types)

• لیست‌ها (Lists)

لیست‌ها مجموعه‌ای از آیتم‌ها هستند که می‌توانند انواع داده‌های مختلف را شامل شوند و قابل تغییر هستند.

• تاپل‌ها (Tuples)

تاپل‌ها مشابه لیست‌ها هستند اما غیر قابل تغییرند.

• رنج‌ها (Ranges)

رنج‌ها یک دنباله از اعداد صحیح هستند که با یک مقدار شروع، یک مقدار پایان و یک گام ایجاد می‌شوند.

 

 داده‌های نگاشتی (Mapping Data Types)

 دیکشنری‌ها (Dictionaries) :

دیکشنری‌ها ساختارهای داده‌ای هستند که مقادیر را به کلیدهای منحصر به فرد نگاشت می‌کنند.

 داده‌های مجموعه‌ای (Set Data Types)

• مجموعه‌ها (Sets)

مجموعه‌ها مجموعه‌ای از آیتم‌های منحصر به فرد هستند که ترتیب مشخصی ندارند.

• فروزن‌ست‌ها (Frozensets)

فروزن‌ست‌ها مشابه مجموعه‌ها هستند اما غیر قابل تغییرند.

 نوع داده None   

نوع داده None نمایانگر عدم وجود مقدار است و معمولاً برای نشان دادن متغیری که مقداردهی نشده استفاده می‌شود.

در جدول زیر انواع داده ها و نحوه استفاده از آنها نمایش داده شده است.

ردیف	نوع داده	کاربرد	رنج (محدوده عدد)	نمونه کد
1	اعداد صحیح (Integer)	نمایش اعداد صحیح	بدون محدودیت خاص	age = 30 year = 2024
2	اعداد اعشاری (Float)	نمایش اعداد غیر صحیح	بدون محدودیت خاص	price = 19.99 height = 5.8
3	اعداد مختلط (Complex Numbers)	نمایش اعداد مختلط	بدون محدودیت خاص	complex_num = 2 + 3j
4	بولین‌ها (Boolean)	نمایش شرایط و عبارات منطقی	True یا False	is_student = True has_passed = False
5	رشته‌ها (Strings)	نمایش متن و دنباله کاراکترها	بدون محدودیت خاص	name = “Alice” greeting = ‘Hello, world!’
6	لیست‌ها (Lists)	ذخیره مجموعه‌ای از آیتم‌ها (قابل تغییر)	بدون محدودیت خاص	fruits = [“apple”, “banana”, “cherry”] numbers = [1, 2, 3, 4, 5]
7	تاپل‌ها (Tuples)	ذخیره مجموعه‌ای از آیتم‌ها (غیر قابل تغییر)	بدون محدودیت خاص	coordinates = (10.0, 20.0)
8	رنج‌ها (Ranges)	ایجاد دنباله‌ای از اعداد صحیح	شروع، پایان و گام	range_of_numbers = range(1, 10, 2)
9	دیکشنری‌ها (Dictionaries)	نگاشت مقادیر به کلیدهای منحصر به فرد	بدون محدودیت خاص	student = {“name”: “John”, “age”: 25, “courses”: [“Math”, “Science”]}
10	مجموعه‌ها (Sets)	ذخیره مجموعه‌ای از آیتم‌های منحصر به فرد (بدون ترتیب مشخص)	بدون محدودیت خاص	unique_numbers = {1, 2, 3, 4, 5}
11	فروزن‌ست‌ها (Frozensets)	ذخیره مجموعه‌ای از آیتم‌های منحصر به فرد (غیر قابل تغییر)	بدون محدودیت خاص	immutable_set = frozenset([1, 2, 3, 4, 5])
12	نوع داده None	نمایش عدم وجود مقدار	بدون محدودیت خاص	result = None

اگر علاقه مند هستید که یک مثال کاربردی را در مورد پایتون مطالعه کنید، روی لینک زیر کلیک کنید :

کاربردهای زبان برنامه‌نویسی پایتون در پزشکی

تبدیل انواع داده به یکدیگر در پایتون (Data Type Casting)

تبدیل نوع داده‌ها یا (DataType Casting) در پایتون یک مفهوم بسیار مهم و اساسی است که به برنامه‌نویسان اجازه می‌دهد تا داده‌ها را از یک نوع به نوع دیگر تبدیل کنند. تصور کنید شما یک لیستی از اعداد را از یک فایل متنی خوانده‌اید، این اعداد به صورت رشته (متن) هستند و شما می‌خواهید با آن‌ها محاسبات ریاضی انجام دهید؛ در اینجا کستینگ به شما کمک می‌کند تا این رشته‌ها را به اعداد تبدیل کنید. کستینگ در پایتون به ویژه در زمان‌هایی که با داده‌های متنوعی از منابع مختلف کار می‌کنید، مانند ورودی‌های کاربر، پایگاه‌های داده، و فایل‌ها بسیار کاربرد دارد. همچنین، کستینگ به شما کمک می‌کند تا از اشتباهات منطقی جلوگیری کنید و داده‌ها را به شکلی که برای عملیات‌های مختلف مناسب‌تر است، تبدیل کنید. تصور کنید شما یک لیستی از اعداد را از یک فایل متنی خوانده‌اید. این اعداد به صورت رشته (متن) هستند و شما می‌خواهید با آن‌ها محاسبات ریاضی انجام دهید. در اینجا کستینگ به شما کمک می‌کند تا این رشته‌ها را به اعداد تبدیل کنید.در کد زیر قبل از محاسبه مجموع رشته های num_str_1 و num_str_1 ابتدا باید آنها را به عدد تبدیل کرد.

در جدول  زیر روشهای مختلف تبدیل انواع داده به یکدیگر  به همراه کاربرد و مثال  با یکدیگر مقایسه شده اند:

ردیف	نوع Casting	مثالی از کاربرد	کد مرتبط با مثال
1	تبدیل رشته به عدد صحیح برای محاسبات ریاضی	تصور کنید شما یک لیستی از اعداد را از یک فایل متنی خوانده‌اید. این اعداد به صورت رشته (متن) هستند و شما می‌خواهید با آن‌ها محاسبات ریاضی انجام دهید. در اینجا کستینگ به شما کمک می‌کند تا این رشته‌ها را به اعداد تبدیل کنید.	num_str = “123” num_int = int(num_str) print(num_int)   خروجی: 123
2	تبدیل عدد صحیح به عدد اعشاری برای دقت بیشتر در محاسبات	ممکن است شما بخواهید یک عدد صحیح را به عدد اعشاری تبدیل کنید تا دقت بیشتری در محاسبات داشته باشید.	num_int = 50 num_float = float(num_int) print(num_float)   خروجی: 50.0
3	تبدیل عدد اعشاری به رشته برای نمایش به کاربر	گاهی اوقات نیاز دارید که یک عدد را به صورت متن به کاربر نمایش دهید. در این حالت می‌توانید از کستینگ استفاده کنید تا عدد را به رشته تبدیل کنید.	num_float = 45.67 num_str = str(num_float) print(num_str)   خروجی: “45.67”
4	تبدیل داده به بولین برای ارزیابی شرایط	فرض کنید می‌خواهید بررسی کنید که یک متغیر دارای مقدار است یا خیر. می‌توانید با استفاده از کستینگ، مقدار آن را به بولین تبدیل کنید و سپس بررسی کنید.	num_int = 0 bool_val = bool(num_int) print(bool_val)   خروجی: False
5	تبدیل رشته به لیست برای پردازش کاراکترها	گاهی اوقات ممکن است بخواهید یک رشته را به لیست تبدیل کنید تا بتوانید هر کاراکتر را به صورت جداگانه پردازش کنید.	str_val = “hello” list_val = list(str_val) print(list_val)   خروجی: [‘h’, ‘e’, ‘l’, ‘l’, ‘o’]
6	تبدیل لیست به تاپل برای حفظ ترتیب و جلوگیری از تغییرات	اگر نیاز دارید که یک لیست از داده‌ها را به گونه‌ای نگهداری کنید که قابل تغییر نباشد، می‌توانید آن را به تاپل تبدیل کنید.	list_val = [1, 2, 3] tuple_val = tuple(list_val) print(tuple_val)   خروجی: (1, 2, 3)
7	تبدیل لیست به مجموعه برای حذف مقادیر تکراری	فرض کنید یک لیست از مقادیر دارید که شامل تکراری‌ها است و شما می‌خواهید تنها مقادیر یکتا را نگهداری کنید. می‌توانید از کستینگ به مجموعه استفاده کنید.	list_val = [1, 2, 2, 3, 3, 3] set_val = set(list_val) print(set_val)   خروجی: {1, 2, 3}
8	تبدیل لیست به دیکشنری برای نگاشت کلید به مقدار	گاهی اوقات نیاز دارید که یک لیست از زوج‌های کلید و مقدار را به دیکشنری تبدیل کنید تا بتوانید به راحتی به مقادیر بر اساس کلید دسترسی پیدا کنید.	list_of_tuples = [(“name”, “Alice”), (“age”, 25)] dict_val = dict(list_of_tuples) print(dict_val)   خروجی: {‘name’: ‘Alice’, ‘age’: 25}

قوانین نام‌گذاری متغیرها در پایتون

در پایتون، نام‌گذاری متغیرها باید از قوانین خاصی پیروی کند تا کد شما خوانا و بدون خطا باشد. این قوانین شامل موارد زیر است:

1. نام متغیر باید با یک حرف یا زیرخط (underscore) _ شروع شود و نمی‌تواند با یک عدد شروع شود.
2. نام متغیر تنها می‌تواند شامل حروف الفبایی، اعداد و زیرخط باشد.
3. نام متغیرها به حروف بزرگ و کوچک حساس هستند؛ به عنوان مثال، myVariable و myvariable دو متغیر متفاوت هستند.
4. نباید از کلمات کلیدی پایتون به عنوان نام متغیر استفاده کنید؛ مانند if، else، while و غیره.

در کدهای زیر مثالهایی از نحوه تعریف درست و غلط متغیرها را مشاهده می کنید

نحوه  نام گذاری درست متغیر

    
first_name = "John"
last_name = "Doe"
age = 30
_is_student = True
total_score_2024 = 95
    

 مثالهایی از نام گذاری غلط  متغیر

    
2nd_place = "Second"  # شروع با عدد
first-name = "John"  # استفاده از خط تیره
class = "Math"  # استفاده از کلمه کلیدی پایتون
total score = 100  # استفاده از فضای خالی
    

جمع بندی

در این مقاله یادگرفتیم که متغیر در واقع همانند ظرفی برای نگه داری  موقت  مقادیر مختلف  در هنگام اجرای برنامه   می باشد.نحوه تعریف و استفاده از متغیر نیز توضیح داده شد. با انواع داده ها (Data Types )  نظیر داده های عددی ، رشته ای  ، منطقی و … آشنا شدیم . سپس به مفهوم  ثابت ها  اشاره کردیم. ثابت ها شبیه متغیرها برای نگه داری  مقادیر استفاده می شوند با این تفاوت که در طول اجرای برنامه امکان تغییر مقدار ثابت وجود ندارد. در انتها به روش های تبدیل نوع متغیر ها (Data Type Casting )  پرداختیم . برای تغییر نوع داده متغیر می توان از روش های ضمنی (implicit )  و صریح (Explicit ) استفاده کرد.  در روش صریح می توان از توابعی همچون int(),float() ,str()  و …. برای تبدیل نوع داده ای متغیر استفاده کرد. در انتها  نیز روش های صحیح نام گذاری متغیرها را توضیح دادیم .

سوالات متداول

متغیر چیست و چگونه می‌توان آن را تعریف و از آن استفاده کرد؟

متغیر در برنامه‌نویسی یک نام است که به یک مکان در حافظه اشاره می‌کند و می‌تواند مقادیر مختلفی مانند اعداد یا رشته‌ها را ذخیره کند. برای تعریف متغیر در پایتون از علامت تساوی استفاده می‌شود، به عنوان مثال: `x = 10`.

پایتون دارای انواع داده مختلفی است از جمله:

انواع داده در پایتون را نام ببرید و توضیح دهید.

• عدد صحیح (integer): مانند 10
• عدد اعشاری (float): مانند 3.14
• رشته (string): مانند “hello”
• بولین (bool): مانند True
• لیست (list): مانند [1, 2, 3]

تبدیل انواع داده به یکدیگر چه اهمیتی دارد؟

تبدیل انواع داده به یکدیگر به برنامه‌نویسان اجازه می‌دهد تا داده‌ها را در قالب مناسب برای عملیات‌های مختلف آماده کنند و از وقوع خطاهای نوع جلوگیری کنند، مثلاً تبدیل عدد به رشته برای نمایش در خروجی.

در تعریف متغیر، چه مواردی را باید رعایت کرد؟

نام متغیر باید با حرف یا زیرخط (`_`) شروع شود، فقط شامل حروف، اعداد و زیرخط باشد و نام‌های معنادار و توصیفی انتخاب شود تا کد خواناتر و قابل فهم‌تر باشد.

فرض کنید  عملیات زیر را در پایتون انجام می دهیم .  در انتها کدام متغیر(ها)  به  حافظه ای که مقدار 30 در آن قرار دارد اشاره می کند ؟

    
first_name = "John"
last_name = "Doe"
age = 30
_is_student = True
total_score_2024 = 95

2nd_place = "Second"  # شروع با عدد
first-name = "John"  # استفاده از خط تیره
class = "Math"  # استفاده از کلمه کلیدی پایتون
total score = 100  # استفاده از فضای خالی

a = 30
b = 20
a = 10
    

در کد فوق ابتدا، مقدار عدد 30 در حافظه قرار می‌گیرد و متغیر a به آن اشاره می‌کند. سپس، عدد 20 در آدرس دیگری از حافظه ذخیره شده و متغیر b به آن اشاره می‌کند. در ادامه، عدد 10 در آدرس جدیدی در حافظه قرار می‌گیرد و a به این مقدار جدید اشاره می‌کند. در نتیجه، a دیگر به حافظه‌ای که در آن عدد 30 ذخیره شده بود اشاره نمی‌کند و در واقع، هیچ متغیری به عدد 30 اشاره نمی‌کند.

توضیح فوق  ، یکی از مفاهیم مهم در مدیریت حافظه در پایتون را مطرح می‌کند که به آن «اشاره‌گر به مرجع» (reference) می‌گویند. پس از اینکه هیچ متغیری به عدد 30 اشاره نکند، می‌توان برای بهینه‌سازی حافظه، آن حافظه‌ای که عدد 30 در آن قرار دارد را آزاد کرد. به این فرآیند در پایتون «جمع‌آوری زباله» (Garbage Collection) گفته می‌شود که از مفاهیم مهم در این زبان برنامه‌نویسی است.

نتیجه اجرای کد زیر در پایتون چیست ؟

    
first_name = "John"
last_name = "Doe"
age = 30
_is_student = True
total_score_2024 = 95

2nd_place = "Second"  # شروع با عدد
first-name = "John"  # استفاده از خط تیره
class = "Math"  # استفاده از کلمه کلیدی پایتون
total score = 100  # استفاده از فضای خالی

a = 30
b = 20
a = 10

PI = 3.14
PI = 3.141
Print(PI)
    

<script src=”https://cdnjs.cloudflare.com/ajax/li

مقدار  3.141  چاپ می شود . در توضیح می توان گفت که در پایتون، مفهوم ثابت به شکل سنتی  مانند زبان‌های برنامه‌نویسی مانند C یا Java وجود ندارد، که در آنها می‌توان مقداری را به عنوان غیرقابل تغییر تعریف کرد. در پایتون، همه متغیرها قابل تغییر هستند و می‌توان مقدار آن‌ها را در طول اجرای برنامه تغییر داد.

با این حال، توافق نانوشته‌ای وجود دارد که متغیرهایی که باید به عنوان ثابت در نظر گرفته شوند با حروف بزرگ نوشته می‌شوند (مانند PI در مثال  فوق ). این فقط یک توافق است و پایتون به طور خودکار از تغییر این متغیرها جلوگیری نمی‌کند. این نوع تعریف می‌کند که برنامه‌نویسان نباید مقدار این متغیرها را تغییر دهند، اما این قانونی سخت‌افزاری یا زبانی نیست.در نتیجه، در کد فوق  PI به راحتی از 3.14 به 3.141 تغییر می‌کند و هیچ محدودیتی از طرف پایتون برای جلوگیری از این کار وجود ندارد

یادگیری ماشین را از امروز شروع کنید!

دنیای داده ها جذاب است و دانستن علم داده، توانایی تحلیل داده، یا بازاریابی مبتنی بر داده، شما را برای فرصتهای شغلی بسیاری مناسب میکند. فارغ از رشته و پیش زمینه، میتوانید حالا شروع کنید و از سطح مقدماتی تا پیشرفته بیاموزید. اگردوست دارید به این حوزه وارد شوید، پیشنهاد میکنیم با کلیک روی این لینک قدم اول را همین حالا بردارید.
مشاوران کافه تدریس به شما کمک میکنند مسیر یادگیری برای ورود به این حوزه را شروع کنید:

دوره جامع دیتا ساینس و ماشین لرنینگ